کمک طلبی دانش آموزان در جریان حل مسأله ریاضی: تأثیر رجحان های هدفی و شرایط هدفی

مطالعه حاضر به این منظور طراحی شد تا نقش اصلی و تعاملی رجحان­های هدفی با  شرایط هدفی (عملکردی و تبحری) بر رفتار کمک­طلبی دانش­آموزان در جریان حل مسأله ریاضی بررسی شود. برای این منظور200 دانش­آموز پسر پایه سوم راهنمایی به روش تصادفی انتخاب شدند. این دانش­آموزان که از لحاظ توانایی در حل مسأله ریاضی به سه مقوله ضعیف، متوسط و قوی تقسیم شده بودند با مطالعة دو سناریو، درجه رجحان خود نسبت به دو ساختار تبحری و عملکردی را تعیین کردند و سپس در شرایط عملکردی یا تبحری به حل 6 مسأله دشـوار ریاضـی پرداخـتند. نـتایج نشان داد که: 1ـ دانش آموزان در شرایط تبحری در مـقایسه با شرایط عملکردی، بیشتر اقدام به کمک­طلبی مـی­کنند. 2ـ معلوم شد که دانش­آموزان دارای توانایـی بـالا، از راهبـردهای کارآمـدتر کمـک­طلـبی (اشـاره خـواستن) اسـتفاده مـی­کـنند. 3ـ دانش­آموزان دارای رجحان عملکردی، در شرایط تبحری (در مقایسه با همسالان مشابه خود در شرایط عملکردی) بیشتر به دنبال تأیید برمی­آیند.